Leczenie wad zgryzu za pomocą terapii czaszkowo-krzyżowej

Leczenie wad zgryzu przy pomocy aparatu ortodontycznego może niestety w niektórych przypadkach przynosić krótkotrwałe efekty. Dowiedz się, jakie są przyczyny tego, że zgryz i uzębienie powracają do pozycji sprzed leczenia i sprawdź, jaką rolę w wspomaganiu leczenia ortopedycznego odgrywa terapia czaszkowo-krzyżowa, nazywana również terapią cranio-sacralną lub osteopatią czaszkowo-krzyżową.

Dlaczego zęby i zgryz wracają do pierwotnej pozycji po leczeniu ortodontycznym?

Powrót zębów do pozycji sprzed leczenia ortodontycznego może mieć miejsce nawet w przypadku zastosowania aparatów retencyjnych, już po zakończeniu podstawowego leczenia. Dzieje się tak wtedy, kiedy aparat ortodontyczny zostaje wykorzystany do leczenia przy współistnieniu nieprawidłowych wzorców napięciowych w obszarze struktur kostnych czaszki. Inną przyczyną mogą być dysfunkcje w narządach ruchu, oddziałujące na okolice szyi i czaszki, a także układ żucia.

Zastosowanie aparatu ortodontycznego w takiej sytuacji może powodować pogłębienie wspomnianych napięć i dysfunkcji. Po zdjęciu aparatu w okolicach czaszkowych będzie zachodziło przywracanie stanu czynnościowego tkanek sprzed leczenia, które może skutkować powrotem zgryzu co jego pierwotnej, nieprawidłowej pozycji.

Czym jest terapia czaszkowo-krzyżowa?

Osteopatia / Terapia czaszkowo-krzyżowa to jedna z form leczenia manualnego, która została uznana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Praktykować mogą ją wyłącznie specjalnie wykwalifikowani osteopaci, lekarze lub fizjoterapeuci.

Terapia cranio-sacralna jest jedną z metod terapii manualnej, która polega stosowaniu technik manualnych, czyli delikatnego uciskaniu tkanek miękkich, dekompresji lub trakcji w celu redukcji ich napięcia, a także usprawnienia przepływu płynów ustrojowych. W terapii czaszkowo-krzyżowej manipulacje obejmują obszary czaszki i szyi, a także kości krzyżowej i inne części ciała zaangażowane w proces chorobowy. Celem jej stosowania są usunięcia napięcia tkanek miękkich, wywołujących blokady i dysfunkcje, a także przywrócenie prawidłowego krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego.

Na jakie obszary oddziałuje terapeuta prowadzący terapię czaszkowo-krzyżową?

Terapia cranio-sacralna poprzez techniki manualne usprawnia pracę wielu układów, które funkcjonują w obszarze czaszki i szyi. Między innymi układów oddechowego, limfatycznego, powięziowego, pokarmowego czy nerwowego. Z perspektywy leczenia ortopedycznego za pomocą terapii czaszkowo-krzyżowej szczególnie istotne będzie usprawnienie pracy układów kostnego i mięśniowego.

Czy terapia czaszkowo-krzyżowa jest bezpieczna?

Terapia cranio-sacralna jest nieinwazyjnym i bezbolesnym zabiegiem. Jednorazowy zabieg trwa około godziny. W jego czasie pacjent leży na wygodnej leżance, a terapeuta stosuje delikatne techniki manualne, które nie wywołują bólu, gdyż nacisk jego dłoni na ciało pacjenta wynosi zaledwie 5 gramów.

Leczenie wad zgryzu terapią cranio-sacralną

Terapia czaszkowo-krzyżowa jest bardzo pomocnym elementem leczenia ortodontycznego. Zniwelowanie napięć w tkankach miękkich pozwala uniknąć sytuacji, w której po usunięciu aparatu ortodontycznego przywrócenie ich stanu czynnościowego powoduje powrót do nieprawidłowego zgryzu czy uzębienia.

Co więcej, terapia cranio-sacralna w leczeniu wady zgryzu może okazać się bardzo pomocna dla osób, u których występuje przeciwwskazanie do stosowania aparatu ortodontycznego. W niektórych przypadkach może bowiem łagodzić lub całkowicie usuwać wadę nawet bez stosowania aparatu.

Na co jeszcze pomaga terapia czaszkowo-krzyżowa?

Terapia czaszkowo-krzyżowa może pomóc w leczenie wielu innych dolegliwości w obrębie głowy i szyi oraz w innych obszarach organizmu, znajdujących się na osi czaszka–kość krzyżowa. Do terapeuty warto udać się również w przypadku:

• bólów i zawrotów głowy;
• bólów kręgosłupa;
• przewlekłego stresu, stanów depresyjnych, psychozy;
• urazów mózgu i rdzenia kręgowego;
• bólu zatok;
• chronicznego zmęczenia i zaburzeń snu;
• zespołu jelita drażliwego;
• zaburzeń endokrynologicznych;
• bólów narządów ruchu u kobiet w ciąży.